Timeline Post Type Description

Samenwerking met Sint-Ferdinand

Vanaf 1 januari 2025 valt de subsidie-eenheid (VAPH) van Orthopedagogisch Centrum Het Roerhuis in Leuven volledig onder O.C. Sint-Ferdinand uit Lummen. Het Roerhuis en Sint-Ferdinand werken echter al sinds 1 april 2023 geïntegreerd samen. Sint-Ferdinand is in Limburg op 18 diverse locaties actief. Het Roerhuis wordt de eerste Vlaams-Brabantse vestiging voor Sint-Ferdinand.

Dagcentrum

In 2003 breidde het Roerhuis zijn erkenning uit met de semi-residentiële werkvorm ‘dagcentrum’, erkend voor vijf volwassen personen met een mentale beperking. Vanaf september 2004 werden dat 10 plaatsen en in 2010 werd een derde woongroep opgericht.

Een tweede woonhuis

In 1994 opende een tweede woonhuis voor personen met een verstandelijke beperking die voordien in een psychiatrisch centrum verbleven. Nadien verruimde men de opname naar alle personen met een matig tot ernstig mentale beperking.

“Een huis waar iets ‘roerde’.”

De naam “Roerhuis” werd niet toevallig gekozen, maar gaf goed weer wat men met het initiatief wou realiseren. Het ging om een huis waar iets ‘roerde’, waar iets bewoog en gedaan werd. En het verwees naar ‘de plaats op een schip waar gestuurd wordt’ om nieuwe wegen in te slaan en richting te geven aan de zorg die werd geboden. Men wou niet alleen een reële verbetering van het zorgpatroon voor die tien bewoners realiseren, maar ook een inspirerend voorbeeld zijn voor andere gelijkaardige initiatieven. Door het positief effect op de kwaliteit van leven van deze tien mensen, wou men het project continueren. En zo ontstond een blijvende opvang voor deze bewonersgroep.

Orthoagogisch denkkader

In 1985 startte Prof. Dr. M. Van Walleghem, KU Leuven, een project waarin men vanuit een orthoagogisch denkkader ondersteuning en activiteiten aanbood aan 10 volwassenen met een ernstig mentale beperking. Dit gebeurde in de formule van een dagcentrum, met bewoners en op het terrein van Sint-Kamillus in Bierbeek.

Nood aan alternatief

Anno 1983 woonden nog ruim 2400 volwassen personen met een mentale beperking in Vlaanderen in psychiatrische ziekenhuizen. Door financiële besparingen en een voornamelijk medisch-verpleegkundig georiënteerde zorg, kregen vooral personen met een ernstige mentale beperking onvoldoende aandacht en begeleiding. Er was dus nood aan een alternatief voor deze mensen. Uitgangspunt was dat deze mensen het ontwikkelingsniveau en de positieve welzijnsbeleving die tot hun mogelijkheden behoren nog niet bereikt hadden.